دروغ ميگن، هر چقدرم كه دارا باشي...

كافيه فقط سرو زبون نداشته باشي،كافيه ساده باشي،

وقتي هميشه نگران از دست دادنش باشي،

وقتي زياد بهش توجه كني...

زودي دلشو ميزني...!

خسته ميشه ازت...

در كل،دروغ ميگن !

هر چقدرم كه "دارا" باشي ،

 بازم "سارا" لعنتي ميره با اوني كه دلش ميخواد...!!!

هيچ كاري هم از دستت بر نمياد كه نمياد...

چون اصلا واسش بود و نبودت فرقي نميكنه...

فقط بايد بشيني و تماشا كني...

وقتی می گویم : دیگر به سراغم نیا !



فکر نکن که فراموشت کرده ام ….



یا دیگر دوستت ندارم !



نه ….



من فقط فهمیدم :



وقتی دلت با من نیست ؛



بودنت مشکلی را حل نمی کند ،



تنها دلتنگترم میکند … !

گاهی تنهایی آنقدر قیمت دارد که درب را باز نمی کنم

حتی برای “تو” که سالها منتظر در زدنت بودم..

چرامیگویند “ها” علامت جمع است؟

“تن” را با “ها” جمع کنی خودت میمانی و خودت

همیشه از فاصله ها گله مندیم…



شایدیادمان رفته..



که در مشق های کودکیمان گاه برای

فهمیدن کلمات فاصله هم لازم بود 

تو میدانی ...



نه تنها تو بلکه همه میدانند...



ولی هیچکس بروی خودش نمی اورد ...



انگار همه مرده اند...





هرچند با همه این ها عاشقانه دوستت دارم ...



تو میدانی...



ولی باز هم بدان ...



بدان که نبودنت را هیچ چیز عوض نمیکند

روزگــــــار ؛ نبودنت را برایم دیکتـــه می کند …


و نمره ی من باز می شود صفـــــــــــر …


هَنـــــــوز …


نبودنت را یاد نگرفته ام

امشب بازهم پستچی پیر محله ی ما نیومد..


یا باید خانه مان را عوض کنم..


یا پستچی را …


تو که هر روز برایم نامه می نویسی ، مگه نه . . . ؟

با خــــدا دعــوا کردم ، باهم قهـر کـردیم فکــر کردم دیگـه دوســم نـداره

رفتــم تـو رختــخواب چــند قطـره اشـک ریخــتم و خوابـم برد

صبـح که بیدار شدم مامانـم گفت

نمیدونی از دیشــب تا صبح چه بارونــــی میومد . . .

لـمـس کــن کلمــاتی را کــه بــرایـت می نــویســم

تا بخــوانی و بفــهمی چقــدر جـایــت خــالی ســت

تا بــدانی نبــودنـت آزارم مــی دهــتد...

لمـس کــن نـوشــته هــایـی را



کــه لـمـس نـاشــدنی ســت و عـــریان...


کـه از قـلبــم بـر قلــم کـاغــذ می چـکـد

لمس کــن گــونـه هــایــم را

کـه خیــس اشــک اســت و پـر شــیار...

لمس کــن لحــظـه هـایــم را...

تــویی کــه میــدانی مــن چـگـونه عـاشــقت هسـتم

لمــس کـــن ایــن بـا تـــو بــودن هــا را...

لمـس کـن...

همــیشه عــاشقـت می مــانــم

دوســتـت دارم ای بـهتــرین بهــانـه ام... 

هـنـگامـی کــه روح در تـــو دمـیـده میــشـود،



در شـکــم یــک زن هســتی..


هـنــگامی کـه گــریـه میـکـنی



در آغـــوش یـک زن هـستـی..

هنــگامی کــه عــاشـق میــشوی



در قـلـب یـک زن هســتی...

زن امــانـت اســت،نــه بــرای اهــانــت...

الـتــمـاس هــای مـجـــازی بـه آدم هــای مــجــازی . . . !



خـــدایا روزی بـاشــد بـی اعـتنـا بــه تـمــام مــانـیتـورهــای دنیـا . . . !



کنـار هـــم بشـینیمــو قــاه قــاه بخــنـدیــم . . .



نــه حـــرفی از رفـتـن باشــد . . . نــه خـواهـشی از مـانـدن . . .



سخـــت اسـت . . .



پـشـت مــانیـتـورهــای ایــن عـصــر دلــت بگیــرد و کـسی نفــهمـد . . .

ايـن تــب و لــرزهــا تـمــامــش بـهـــانـه اســـت . . .



تـا شــايـد لـحـــظه اي دسـتـت را بــر پـيـشـاني ام بـگـذاري و حـس كـنـم كـه



مــالك تمــام دنـيا هـستـم!!!

عـــادت نــدارم . . .



درد دلـــم را


بــه هـمــه کــس بگـویــم . . .

پـــس خـاکــش مــیکنـم زیــر چـهــره ی خـنـدانــم . . .

تـا همــه فـکــر کننـد

نــه دردی دارم و نــه قـلـبی . .  

آدم هـا می آیـنـد زنـدگی می کننـد می میـرنـد و می رونـد . . .



امـا فـاجـعـه ی زنـدگی ِ تــو آن هـنگـام آغـاز می شـود



کـه آدمی می رود امــا نـمی میـرد!



مـی مـــانــد و نبـودنـش در بـودن ِ تـو



چنـان تـه نـشیـن می شـود کـه تـــو می میـری



در حالـی کـه زنــده ای . . . !

هــوا اینـجــا کــمی دلـگیــر اســـت ، آنـجــا را نـمی دانــم . . .



اینــجـا تــــرس فــرامــوش کـردنــت مثـل خــره تمــام جـانـم را پــر میکنـد ،



آنـجــا را نـمــیدانــم . . .



اینـجــا جــای خــالیــت بــه وسـعـت یـک جـهــان اســت ، آنـجـا را نمــیدانــم



ای کـاش بـــرای تــو هــم تفــاوت بیـن "اینــجـا" و "آنــجــا" فقــط یک "ی" بــاشــد . . .

حســــرت غــــر زدن هـــای مــــادر . . .

داد زدن هــای پــــــدر . . .

اذیــــت کـــردن هــای خـــواهــــر و بـــرادر . . .

زیـــر سقـفـــ خـــانــه ی پـــدری . . .

بـــه دل خـیلــی هــاســـت . . .

قـــدر ایــن فــرشـــتـه هـــا را . . .

در بـهــشــت کـوچـکــــ خـــانه اتــ بـــدان . . .

ﺍﯾــﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ . . .



ﻫـﻤــﻪ ﭼـﯿــﺰ ﺗﻘـﺼـﯿـــﺮ ﺗـــﻮﺳـــﺖ !



ﺍﮔـــﺮ ﺑــﻮﺩﯼ . . .



ﻫـﯿـــﭻ ﮐــﺴﯽ ﻧﻤـﯽ ﺗــﻮﺍﻧـﺴــﺖ ﺍﯾﻨــﻘـﺪﺭ



ﻧﺒــﻮﺩﻥ ﻫــﺎﯾـــﺖ ﺭﺍ . . .



ﺑــﻪ ﺭﺥ ﻣـــﻦ ﺑـﮑﺸــﺪ !



ﺗـــﻮ ﻋـﺸــﻖ ﺭﺍ



ﺑــﻪ ﺷــﺎﯾـﻌـﻪ ﺗــﺒﺪﯾـﻞ ﮐــﺮﺩﯼ . . .

در خلــوت دلــم . . .



بـخــاطــر تـمــام دلــواپــسی هــام ، بــرای تـسکیــن دل بـی قــرارم ،


بــرای تیـمـار زخــم هــایــم ،



بــرای خشـکـ کــردن چشــم هــای خـیـس لحـظات انتـظارم ،



بــرای بــاور صـــداقــت و زدودن ســیاهــی اعـتــمـاد ،


بــرای روشـنـی کــوره راه زنــدگـیــم ،



بــرای لمــس خــوشـبخـتی و فــریادی از تــه دل ،



بــرای شـکسـتن قلـم تـقــدیــر و تـفکــر منـجمـد انـسـان هــا ،


بــرای فــرو ریـخـتـن نمــیشودهــا و شـکستن حـصــار دل ،

بهـــــــانه ایی شـو و بیـــــا . . . !!

بوی گند خیانت تمام شهر را گرفته..!!!!!!

مردهای چشم چران......

زن های خائن........

پسرهای شهوت ران........

دخترهای پول پرست.....

پس چه شد ادمیت......

خوردن یه گل گندم و این همه تقاص؟؟؟؟